16 Nentor 97
Kur me treguan ne redaksi historine e nje gazetare angleze e cila me makine e saj kishte mundur qe te futej ne qytetin e Gramshit pikerisht ne "pikun" e rebelimit e admirova per nje çast guximin e saj e thashe me vete "Ky eshte profesionalizem". Por kur ne fund te rrefimit me thane qe te "beja nje lloj hetimi" per makinen qe kishte perfunduar ne duar krejt te panjohura, vura buzen ne gaz.
Vertete qe shteti nuk funksiononte e strukturat speciale te saj nuk dinin ku e kishin tashme koken.Ishte krejtesisht e veshtire qe te investigohej.Sidoqofte, shpresoja tek njohjet e shumta qe kisha ne kete qytet, nga te gjitha shtresat e popullsise, por edhe nga te gjitha ngjyrat e spektrit politik. Po tjeter eshte qe te shpresosh se mund qe te rrefejne e tjeter eshte qe te besh nje hetim serioz (natyrisht, prej gazetari). Ketu ishte fjala per te vene ne vend "nderin"e nje koleges sime te huaj.
E mora seriozisht.
Disa muaj me pare rastesisht ne nje mbremje ne "Bar Artisti" isha ulur me K.Z, . Nuk e mendoja kurre se pikerisht ai moment do te ishte edhe "çast i fundit" me ate njeri qe ne thelb ishte mjaft i trembur.
Dikur kishte punuar ne nje prej uzinave te metalurgjikut. Me pas ne shtypshkronjen e rrethit si linotipist ku pergatitej edhe gazeta lokale ne ato vite. Shume shpejt ne fillim te 90 tes u lidh me nje firme tregtare qe vinte nga veriu i Shqiperise. Punoi per disa kohe si manaxher e pastaj rezident i saj ne Elbasan. Fjalepake e teper korrekt. Djale i nje mesuesi veteran qe kishte punuar perpara çlirimit ne rrethinat e Struges e te Ohrit. Pas nje periudhe relativisht te gjate pa pune ishte sistemuar disa muaj me pare si arketar ne nje prej sporteleve te nje firme piramidale.
Ishin ditet qe nisen edhe protestat. E para do te fillonte te nesermen ne mesdite e do te drejtohej nga koalicioni antiqeveritare qe posa ishte krijuar ne ate periudhe.E kishte trembur ky fakt. Dy koleget e tij te fondacionit ishin thirrur disa here ne polici. Frika se mos uniformat nuk do ti kursenin qe te gjithe te punesuarit e firmave piramidale pikerisht disa ore perpara protestes ne Elbasan e kishte bere qe te vuante jo vetem shpirterisht
- Une vetem kam mbajtur evidencat. Asgje me teper.Asnje dyshke nuk kam futur ne xhep. Kemi qene tre persona dhe kemi punuar me perkushtim prej "komunisti"- me tha me nje ndjenje brenge.
Nje çast me vone me tregoi se kishte ndermend qe te udhetonte qe ne mengjez per ne Tirane tek e motra e martuar atje. Me tha se kishte blere edhe ca peshqeshe per femijet e saj.Pastaj si ne nje medyshje me kerkoi mendim. Natyrisht qe i thashe qe plani i tij ishte normal per ate kohe pa e ditur se ky rrugetim i fundit do ta çonte drejt e ne portat e vdekjes. Ne nje aksident furgoni, qe do te merrte tre jete njerezish
- Degjo, - me tha pas nje heshtje ndersa doren e majte e kishte vendosur mbi balle.-Rreth 6 muaj me pare kam qene ne Sofie.Natyrisht qe takova edhe miq te mij aty. Kur po kthehesha, me propozuan qe te sjell nje makine. Kuptohet qe do te paguhesha per kete si dhe do te nxirja rrugen. Duhej qe ta sillja ketu ne kryeqytet. Ajo ishte e destinuar per ne Mal te Zi. Tjeter njeri do ta bente kete pune. Ishte nje rrjet i mireorganizuar. Mua nuk me lidhte asgje me ata. Me shoqeruan dy makina bullgare deri ne kufi me Maqedonine. Nje prej tyre me beri me koke qe mund te kaloja pa asnje problem doganen. Kishin njerezit e tyre.Makina qe solla disa ore ma pas ne Tirane ishte nje "opel" i kuq me targa te Tiranes. Ishte grabitur gjate nje ndeshje kombetaresh ne stadiumin e Sofies. Tifozi shqiptar kishte qene nje gazetar i njohur. Kete ma tha nje shqiptar atje ne Sofie qe punonte per llogari te ketij trafiku.Eshte nje kolegu juaj...
Emri qe me solli K.Z me befasoi. Une e dija historine e vjedhjes se "opelit" ndersa ishte parkuar prane stadiumit. Ishte komentuar gjate. Madje ne nje fare menyre "opeli" ishte bere edhe personazh i shume barcaletave nga ato qe krijojne me teprice gazetaret tek Fideli.Per te thumbuar njeri tjetrin..
Natyrisht qe kolegu nuk u ndje mire kur mesoi se ish makina e tij e vjedhur ne Bullgari ishte stacionizuar per nje nate e kthyer tashme rishtaz poshte pallatit te tij. Komshiu i nje kati me siper qe ishte pjestar i ketij rrjeti trafikantesh makinash te vjedhura, do ta kalonte per ne shtetin fqinje verior
Sidoqofte, "opeli" kishte zene pronar te ri tashme ne Mal te Zi dhe gazetari, kishte mbetur me "gisht nder goje"
Po ndryshe rasti i makines se anglezes...
Nuk dihet se si e kishte sjelle ne Shqiperi ate makine karakteristike ku sistemi i drejtimit e volanti ishin si ne te gjithe makinat angleze ne krahun e kundert. Ky lloj" nishani" e ben me te dallueshem mjetin ketu tek ne.Ne redaksi i meshuan ketij fakti. Ngjyra ishte tjeter pune. Me thane qe fillimisht ishte e bardhe por ata qe e grabiten mund qe ti a ndryshonin sipas deshires se tyre. Kjo edhe per ta maskuar nje makine te kapur rob ne ato kushte.
Me duhej qe te udhetoja ne drejtim te nje komune te larget. Nje dite me pare nga redaksia isha njoftuar se duhej qe te isha ne nje ceremoni qe zhvillohej per "çarmatimin". Isha nisur heret nga Elbasani e ne qytetin e Gramshit me nje makin nga te "PNUD it" morem malesite juglindore te zones. Komuna e Kukelit ishe afer nje masivi malor qe perfundonte deri ne Tomor. Rruge pa rruge.Gjarperuam midis kodrash e pastaj dolem mbi nje qafe e nje pllaje qe gjithesesi na u duk krejtesisht e shkrete. Prane nje ambjenti shkolle fshati ishin mbledhur disa fshatare te zones.Ne mes te saj, kater police,rregullonin disa arme automatike e gjysem automatike . Dukeshin te preokupuar. Nje grup te rrinjsh se bashku me tre persona te tjere po vendosnin nje parrulle anash nje podi qe do te sherbente si nje tribune e vogel. Pas nesh, mbriten edhe dy makina te tjera ku udhetonin Prefekti e disa perfaqsues nga Tirana.
- Vend i shkrete dhe i ftohte -me tha nje kolege nga Tirana. Ajo kishte ardhur me te shoqin qe ishte kameraman e qe punonin se bashku per nje agjensi te huaj e te njohur lajmesh. Ishte veshur lehte si ne Tirane
Veshtire se udhetonte ndonje mjet i zakonshem ne keto ane. Ish rruga e vjeter ishte pothuajse e perçudnuar. E shkaterruar plotesisht e pa asnje investim per me shume se dy dekada. Disa makina qendruan shume poshte, afer Shemrizes, fshat qe eshte ne te djathte te ures mbi Devoll. Rreth 10 kilometer me poshte. Por edhe malorja qe niste atje ishte krejtesisht e paperballuashme per ndonje benc apo marke tjeter qe kishin edhe shasite e ulta.
Sidoqofte, makinat qe na sollen ne, udhetuan serrish per ti sjelle edhe te mbeturit ne "kembe te ures"
Pas perfundimit te protokollit te atij aktiviteti ku folen prefekti e Elbasanit e perfaqsues te PNUD-it dy qerre sollen edhe disa arme. Kameramanet filmonin gjithçkah.Kesisoj kishte nisur keshtu "operacioni per çarmatim e zhvillim" qe synonte per te mbledhur gjithe armatimin e shperndare pas hapjes se depove ne kembim te zhvillimit ne keto zona urbane. Ishin vene ne dispozicion fonde per shume projekte emergjente ku do te perfshihej edhe rruga teper problematike.
Nje ore me vone se mesdita qe te gjithe morrem rrugen e kthimit. Ne shirritat manjetike ishte rregjistruar keshtu evendimenti i pare i ketij operacioni qe do te vazhdonte per me shume se nje vit nen patronazhin e drejtperdrejte te OKB se. Por edhe ne neper blloqe kishim mbushur faqe te tera me shenime per reportazhet e se nesermes ne shtypin shqiptar.
Qelloi qe mbeta i fundit nga te ikurit. Me teper per te respektuar tre gazetare te reja qe kishin ardhur nga Tirana.Me ato nisa edhe reportazhin qe e pergatita aty. Per te zbritur deri tek ura me duhej qe te udhetoja me shume se dy ore. Kryetari i komunes u vu ne hall.Nje nga organizatoret vendas propozoi ne çast qe mund te udhetoja me nje "xingfu" te vjeter, mbetur nga koha e monizmit. Pronari i saj ishte nje djale qe kishte mbritur aty dy ore me pare. Pas dhjete minutash u gjet edhe makina e rralle. Dikush negocioi me pronarin e saj per te me çuar mua deri tek ura e Shemrizes. Gramshaku, nje i ri rreth te 25 ve, nga periferia e qytetit, pranoi.
- Kam ardhur per nje pune, por ty do te çoj - me tha ai, ndersa po zbriste nga nje rrepire reshqitese dy metro larg nga une. -Edhe ne Gramsh, po deshe. Me larg jo. Se ashtu i kam punet.
Sidoqofte udhetova. E pergezova qe e kishte mirembajtur makinen kineze.
- Ka motor qe te çan malet kjo kurve e vjeter.E kam modifikuar duke i a marre nje makine tjeter te fuqishme.Vetem skafi eshte nga "xingfuja". Por edhe kete e kam fortifikuar. Nuk i sheh? - pyeti duke bere me koke nga pas. Nje arsenal i vertete armesh e kallashesh te disa llojesh .- Mos ta genjeje mendja ndokend se mund qe ti dorezoj ashtu siç bete sot ketu ne Kukel. Jane ende kohe te veshtira dhe me duhen per kete koke. - tregoi me gisht. - Kur nuk te mbron shteti, mbrohemi vete. Kjo nuk do mend e kalem.
Te nesermen nje ngjarje e hidhur tronditi qytetin e vogel te Gramshit. Tre persona kishin humbur jeten ne nje perplasje grupesh. Midis tyre kishte qene edhe i riu qe me solli nga Kukeli
Me erdhi keq vertete.
Dy muaj me vone kur gjerat ishin pak me ndryshe, isha ulur me nje mikun tim bisnesmen,gramshiot. Pasi ishim drekosur ne nje lokal prane qendres e pyeta per makinen e gazetares angleze. Qelloi qe bisnesmeni e njihte mire deri ne detaje ate histori...
Une kisha udhetuar me grabitesin e saj.
"Xingfuja" ishte rrembyer pastaj nga nje grup korçaresh qe i moren edhe jeten atij, pikerisht ate dite. Por edhe me tej nuk e kishte pasur te gjate. Ashtu si i zoti.Kishte ngrene edhe koken e "pronarit te ri" e ishte braktisur brenda kufijve te shtetit Grek ne tentative per te udhetuar "rruge e pa rruge".
Histori e çuditeshme e nje makine te ardhur nga veriu i Evropes Anglia
Sidoqofte, "investigimet" e mia per te dy rastet e makinave kane qene te vonuara. Do te thosha pa asnje vlere. Madje ato i kane bere me te trishtuar pronaret e tyre te vertete...
Qe nga ajo dite i thashe vetes se "nuk mund ta bej kurrsesi gazetarin investigues"
Kete premtim e kam mbajtur...
No comments:
Post a Comment